Financiële Crisis in Europa
Posted: 08 Oct 2011, 12:53
GRIEKENLAND
Vernedering en nieuw perspectief
Griekenland, Athene
zaterdag 08 oktober 2011, 00:00
Nikos Georgas trekt er zijn neus bedenkelijk bij op. 'Heel weinig klanten vandaag, heel weinig. We waren al voor 90% aangewezen op toeristen. Als dat er na de zomer minder werden, kwamen er altijd nog wel wat Griekse klanten. Die zien we nu niet meer.'
Georgas vertelt het op straat voor zijn juwelierszaak in Athene, in een oude stadswijk, met uitzicht op de nabije Akropolis. Iedere Griek met een eigen zaak, een eigen handeltje, of een eigen praktijk heeft het door de crisis moeilijk. En dat zijn er veel in dit land. Nergens in Europa werken zo weinig mensen in bedrijven en zijn er zo veel voor zichzelf bezig als in Griekenland.
Bij al die problemen lacht het geluk Georgas nog toe. Al jaren zingt hij Amerikaanse grootheden na, als Elvis Presley, Frank Sinatra en Dean Martin. En dat heeft hem opeens enige roem opgeleverd. Hij vertelt vol trots de winnaar te zijn van Greece got Talent. 'Met meer dan 800.000 voorkeursstemmen ben ik gekozen. Tik mijn naam maar in bij YouTube en je ziet het.'
'Dat komt me nu goed uit. Op zichzelf verkopen we nog wel wat, maar omdat ik bekend ben verdien ik soms wat bij met optredens. Duizend euro... hier in het land. Ik ben net terug van drie dagen concerten in Israël.'
Georgas ziet tegenover lagere inkomsten uit de juwelierszaak hogere kosten staan. Bijvoorbeeld vanwege de nieuwe belasting op onroerend goed. Vrijwel iedere Griek heeft een eigen huis en moet die belasting gaan betalen, ongeacht het inkomen. Georgas bezit drie, naar eigen zeggen 'kleine', flats bij de stad Korinthos.
'Dat levert me dus een probleem op. Het kost me duizenden euro's. Al denk ik dat ik het geld wel bij elkaar krijg. Als er al betaald moet worden. Uiteindelijk...'
Terwijl hij het vertelt, komt er een politieman op een motor langs. Georgas reageert meteen verontwaardigd. 'Kijk, kijk, iedere ochtend weer beleven we deze scène.' De motoragent sluit de zijstraat af. Dan komt de tweede motor en daar weer achter een four-wheeldrive. 'De zoon van een van de bekendste bankiers van het land. Schandalig! Waarom moet die man op kosten van de staat zo beschermd worden? Die agenten krijgen natuurlijk nog wat toegestopt. Wat zullen ze allemaal niet doen om zijn vader naar het werk te begeleiden?'
Voor de Griekse politici heeft Georgas geen goed woord over. 'Waarom is er nooit één politicus gestraft voor de fouten die er zijn gemaakt? Heeft er ooit één voor de rechter gestaan? Telkens opnieuw stel ik me die vraag. Iedere Griek stelt zich die vraag.'
Nikos Georgas redt zich nog wel. Voor Christos Plavatis ligt het een stuk gecompliceerder. Hij wordt wel heel hard getroffen door de crisis. Plavatis werkt al 27 jaar in de bibliotheek in een dorpje op het schiereiland Peloponnesos. Daar heeft hij ook een huis. In het weekend is hij bij zijn vrouw en kinderen in Athene.
Vanwege dat huis moet ook hij die nieuwe onroerendgoedbelasting betalen. 'Dat gaat wel heel moeilijk worden in mijn geval', zegt Plavatis. 'Ik werk, maar heb al twee jaar geen inkomen.' Hoe dat kan? De organisatie van bibliotheken waarbij hij in dienst is, behoort tot wat de Grieken noemen: 'de overheid in ruimere zin'. Daarvoor zijn de financieringsstromen heel wat minder zeker. Het heeft er in de praktijk toe geleid dat hij al twee jaar geen salaris krijgt.
'Ik kan wel ontslag nemen', zegt hij, 'maar dat is riskant want dan verlies ik mijn rechten. Formeel is het zo dat ik nog altijd recht heb op die twee jaar. Maar of het ooit wordt betaald? Ik heb één keer een maand achterstallig salaris ontvangen, en het eerste jaar een maandelijkse kleine uitkering.'
De financiële situatie van het gezin is zo moeilijk dat ouders moeten bijspringen. Plavatis: 'Dat is dus Griekenland! Zo gaat dat hier.'
Juwelier Georgas is verontwaardigd dat de staat de toch al zo minimale bijlage voor zijn hoogbejaarde vader nog verder verlaagt. 'Hij is oud en kwetsbaar en krijgt nog maar ongeveer honderd euro. De kinderen springen bij om hem uit de brand te helpen.'
Plavatis wil in ieder geval de onroerendgoedbelasting gaan aanvechten. Omdat de regering de eigen belastingdienst niet vertrouwt, wordt die belasting geheven via de energierekening.
Plavatis kan geen hogere rekening betalen. Hij heeft al een bezwaar ingediend. 'Dat kon per sms. Zowaar, hier is Griekenland even modern. Maar je vraagt je af wanneer al die ouwe vrijsters eindelijk eens de politiek moeten verlaten.'
Alle zittende politici kunnen wat hem betreft vertrekken. 'En vooral Pangalos met zijn gejammer dat hij de onroerendgoedtaks niet kan betalen.' Vicepremier Theodoros Pangalos, eigenaar van veel land en verschillende woningen, heeft zich de woede van de Grieken op de hals gehaald met de bewering dat hij zijn aanslag van euro 17.000 niet kan betalen.
Door de diepe economische crisis is de onzekerheid in het land groot. De Grieken voelen zich ook vernederd. Een tweede probleem, misschien wel minstens zo groot, is het totale wantrouwen in de politiek. Iedereen begint daar ook steeds over. Mensen op straat, maar ook de prominenten.
Oud-minister van financiën Stefanos Manos bijvoorbeeld: 'Kijk naar de polls. Zowel de regering, als de grootste oppositiepartij scoort allerbelabberdst. In een land waar de opkomst bij verkiezingen traditioneel hoog is, zou deze een volgende keer wel eens dramatisch laag kunnen zijn.'
Manos is een geval op zichzelf in Griekenland. Hij was vijftien jaar geleden minister in een conservatief kabinet. Hij voelde zich toen genoodzaakt op te stappen, omdat zijn voorstellen de economie te hervormen steeds werden getorpedeerd. Sindsdien probeert hij zonder veel succes een liberale partij te stichten. Maar in het debat over de Griekse politiek en economie bleef hij altijd meespelen.
Manos heeft geen goed woord over voor de socialistische regering van Pasok van premier George Papandreou. De rechtse Nea Demokratia, waar hij minister voor was, kwalificeert hij als 'nog erger'.
Manos: 'Oppositieleider Samaras is gevaarlijk voor Griekenland, door voortdurend de suggestie te wekken dat hij de problemen op een gemakkelijke manier oplost. Maar als Europa Samaras kapittelt omdat er geen politieke consensus mogelijk is in deze crisis, is dat onredelijk. Papandreou deed als oppositieleider precies hetzelfde. Men bevecht elkaar continu. Zo gaat het hier al honderd jaar.'
Manos vindt dat Europa juist op een derde oplossing zou moeten aandringen: een niet-partijgebonden regering. 'Alleen die kan een einde maken aan het cliëntelisme, aan al die groepen die alleen voor hun eigen belang strijden. Door politici van beide grote partijen worden die groepen steeds weer bediend. Het grotere Griekse belang telt niet. Die praktijk moet eindelijk eens worden aangepakt.'
Manos verhult niet mee te willen doen aan zo'n regering die boven de partijen staat. 'Als ik word gevraagd'.
Plaatsvervangend secretaris-generaal Stathis Anestis van de grootste vakbond GSEE zou toch inzetten op samenwerking van de twee grote partijen. 'Om dat punt van het cliëntelisme kunnen we natuurlijk onmogelijk heen. Dat ís een heel groot probleem. Iedereen weet het en niemand pakt het aan. Toch denk ik dat Pasok en Nea Demokratia het best kunnen samenwerken in een regering.'
De Grieken is hun hoop ontnomen, zegt Anestis. Dat noemt hij het grootste probleem. 'Ik weet dat het economisch uit de hand kan lopen, sociaal is dat ook heel goed mogelijk. Er is soms kritiek dat we zo veel stakingen zouden organiseren. Wij worden dagelijks geconfronteerd met boze leden. Ze vinden ons veel te slap, er wordt ons passiviteit verweten.'
President Kostas Tsikrikas van de ambtenarenbond Adedy wil zijn vingers niet branden aan vragen over politieke samenwerking. 'De mensen worden vernederd', zegt hij, 'Het is onrechtvaardig wat er gebeurt. De rek is er volledig uit. De armen, de middenklasse, ze worden keihard getroffen. '
Tsikrikas rekent nog eens voor: de 400.000 ambtenaren die zijn bond vertegenwoordigt, hebben zo'n 40% van hun salaris moeten inleveren. Als alle nieuwe maatregelen worden doorgevoerd, gaat het richting 50%. 'Welk land zou dat kunnen verdedigen en aanvaarden? Ik heb er grote moeite mee dat er in Europa zo veel kritiek is op Griekenland. Wij weten dat we fouten hebben gemaakt, maar zie ook eens wat hier nu gebeurt.'
De zingende juwelier Georgas vindt dat de somberheid over de mensen uitgestort wordt. 'Iedere ochtend krijgen de Grieken via de televisie bakken ellende over zich heen. Met het laatste slechte nieuws worden de mensen bang gemaakt. Iedere ochtend gaan de mensen in mineur naar het werk. Ik zou willen dat er iemand was die de oplossing heeft.'
'Cliëntelisme is een groot probleem. Iedereen weet het, maar er is niemand die het aanpakt'
Juwelier Nikos Georgas: 'Waarom is er nooit één Griekse politicus gestraft voor de fouten van de afgelopen jaren?'
(bron FD)
http://www.proefabonnementen-gids.nl/pr ... html?r=ggl
Vernedering en nieuw perspectief
Griekenland, Athene
zaterdag 08 oktober 2011, 00:00
Nikos Georgas trekt er zijn neus bedenkelijk bij op. 'Heel weinig klanten vandaag, heel weinig. We waren al voor 90% aangewezen op toeristen. Als dat er na de zomer minder werden, kwamen er altijd nog wel wat Griekse klanten. Die zien we nu niet meer.'
Georgas vertelt het op straat voor zijn juwelierszaak in Athene, in een oude stadswijk, met uitzicht op de nabije Akropolis. Iedere Griek met een eigen zaak, een eigen handeltje, of een eigen praktijk heeft het door de crisis moeilijk. En dat zijn er veel in dit land. Nergens in Europa werken zo weinig mensen in bedrijven en zijn er zo veel voor zichzelf bezig als in Griekenland.
Bij al die problemen lacht het geluk Georgas nog toe. Al jaren zingt hij Amerikaanse grootheden na, als Elvis Presley, Frank Sinatra en Dean Martin. En dat heeft hem opeens enige roem opgeleverd. Hij vertelt vol trots de winnaar te zijn van Greece got Talent. 'Met meer dan 800.000 voorkeursstemmen ben ik gekozen. Tik mijn naam maar in bij YouTube en je ziet het.'
'Dat komt me nu goed uit. Op zichzelf verkopen we nog wel wat, maar omdat ik bekend ben verdien ik soms wat bij met optredens. Duizend euro... hier in het land. Ik ben net terug van drie dagen concerten in Israël.'
Georgas ziet tegenover lagere inkomsten uit de juwelierszaak hogere kosten staan. Bijvoorbeeld vanwege de nieuwe belasting op onroerend goed. Vrijwel iedere Griek heeft een eigen huis en moet die belasting gaan betalen, ongeacht het inkomen. Georgas bezit drie, naar eigen zeggen 'kleine', flats bij de stad Korinthos.
'Dat levert me dus een probleem op. Het kost me duizenden euro's. Al denk ik dat ik het geld wel bij elkaar krijg. Als er al betaald moet worden. Uiteindelijk...'
Terwijl hij het vertelt, komt er een politieman op een motor langs. Georgas reageert meteen verontwaardigd. 'Kijk, kijk, iedere ochtend weer beleven we deze scène.' De motoragent sluit de zijstraat af. Dan komt de tweede motor en daar weer achter een four-wheeldrive. 'De zoon van een van de bekendste bankiers van het land. Schandalig! Waarom moet die man op kosten van de staat zo beschermd worden? Die agenten krijgen natuurlijk nog wat toegestopt. Wat zullen ze allemaal niet doen om zijn vader naar het werk te begeleiden?'
Voor de Griekse politici heeft Georgas geen goed woord over. 'Waarom is er nooit één politicus gestraft voor de fouten die er zijn gemaakt? Heeft er ooit één voor de rechter gestaan? Telkens opnieuw stel ik me die vraag. Iedere Griek stelt zich die vraag.'
Nikos Georgas redt zich nog wel. Voor Christos Plavatis ligt het een stuk gecompliceerder. Hij wordt wel heel hard getroffen door de crisis. Plavatis werkt al 27 jaar in de bibliotheek in een dorpje op het schiereiland Peloponnesos. Daar heeft hij ook een huis. In het weekend is hij bij zijn vrouw en kinderen in Athene.
Vanwege dat huis moet ook hij die nieuwe onroerendgoedbelasting betalen. 'Dat gaat wel heel moeilijk worden in mijn geval', zegt Plavatis. 'Ik werk, maar heb al twee jaar geen inkomen.' Hoe dat kan? De organisatie van bibliotheken waarbij hij in dienst is, behoort tot wat de Grieken noemen: 'de overheid in ruimere zin'. Daarvoor zijn de financieringsstromen heel wat minder zeker. Het heeft er in de praktijk toe geleid dat hij al twee jaar geen salaris krijgt.
'Ik kan wel ontslag nemen', zegt hij, 'maar dat is riskant want dan verlies ik mijn rechten. Formeel is het zo dat ik nog altijd recht heb op die twee jaar. Maar of het ooit wordt betaald? Ik heb één keer een maand achterstallig salaris ontvangen, en het eerste jaar een maandelijkse kleine uitkering.'
De financiële situatie van het gezin is zo moeilijk dat ouders moeten bijspringen. Plavatis: 'Dat is dus Griekenland! Zo gaat dat hier.'
Juwelier Georgas is verontwaardigd dat de staat de toch al zo minimale bijlage voor zijn hoogbejaarde vader nog verder verlaagt. 'Hij is oud en kwetsbaar en krijgt nog maar ongeveer honderd euro. De kinderen springen bij om hem uit de brand te helpen.'
Plavatis wil in ieder geval de onroerendgoedbelasting gaan aanvechten. Omdat de regering de eigen belastingdienst niet vertrouwt, wordt die belasting geheven via de energierekening.
Plavatis kan geen hogere rekening betalen. Hij heeft al een bezwaar ingediend. 'Dat kon per sms. Zowaar, hier is Griekenland even modern. Maar je vraagt je af wanneer al die ouwe vrijsters eindelijk eens de politiek moeten verlaten.'
Alle zittende politici kunnen wat hem betreft vertrekken. 'En vooral Pangalos met zijn gejammer dat hij de onroerendgoedtaks niet kan betalen.' Vicepremier Theodoros Pangalos, eigenaar van veel land en verschillende woningen, heeft zich de woede van de Grieken op de hals gehaald met de bewering dat hij zijn aanslag van euro 17.000 niet kan betalen.
Door de diepe economische crisis is de onzekerheid in het land groot. De Grieken voelen zich ook vernederd. Een tweede probleem, misschien wel minstens zo groot, is het totale wantrouwen in de politiek. Iedereen begint daar ook steeds over. Mensen op straat, maar ook de prominenten.
Oud-minister van financiën Stefanos Manos bijvoorbeeld: 'Kijk naar de polls. Zowel de regering, als de grootste oppositiepartij scoort allerbelabberdst. In een land waar de opkomst bij verkiezingen traditioneel hoog is, zou deze een volgende keer wel eens dramatisch laag kunnen zijn.'
Manos is een geval op zichzelf in Griekenland. Hij was vijftien jaar geleden minister in een conservatief kabinet. Hij voelde zich toen genoodzaakt op te stappen, omdat zijn voorstellen de economie te hervormen steeds werden getorpedeerd. Sindsdien probeert hij zonder veel succes een liberale partij te stichten. Maar in het debat over de Griekse politiek en economie bleef hij altijd meespelen.
Manos heeft geen goed woord over voor de socialistische regering van Pasok van premier George Papandreou. De rechtse Nea Demokratia, waar hij minister voor was, kwalificeert hij als 'nog erger'.
Manos: 'Oppositieleider Samaras is gevaarlijk voor Griekenland, door voortdurend de suggestie te wekken dat hij de problemen op een gemakkelijke manier oplost. Maar als Europa Samaras kapittelt omdat er geen politieke consensus mogelijk is in deze crisis, is dat onredelijk. Papandreou deed als oppositieleider precies hetzelfde. Men bevecht elkaar continu. Zo gaat het hier al honderd jaar.'
Manos vindt dat Europa juist op een derde oplossing zou moeten aandringen: een niet-partijgebonden regering. 'Alleen die kan een einde maken aan het cliëntelisme, aan al die groepen die alleen voor hun eigen belang strijden. Door politici van beide grote partijen worden die groepen steeds weer bediend. Het grotere Griekse belang telt niet. Die praktijk moet eindelijk eens worden aangepakt.'
Manos verhult niet mee te willen doen aan zo'n regering die boven de partijen staat. 'Als ik word gevraagd'.
Plaatsvervangend secretaris-generaal Stathis Anestis van de grootste vakbond GSEE zou toch inzetten op samenwerking van de twee grote partijen. 'Om dat punt van het cliëntelisme kunnen we natuurlijk onmogelijk heen. Dat ís een heel groot probleem. Iedereen weet het en niemand pakt het aan. Toch denk ik dat Pasok en Nea Demokratia het best kunnen samenwerken in een regering.'
De Grieken is hun hoop ontnomen, zegt Anestis. Dat noemt hij het grootste probleem. 'Ik weet dat het economisch uit de hand kan lopen, sociaal is dat ook heel goed mogelijk. Er is soms kritiek dat we zo veel stakingen zouden organiseren. Wij worden dagelijks geconfronteerd met boze leden. Ze vinden ons veel te slap, er wordt ons passiviteit verweten.'
President Kostas Tsikrikas van de ambtenarenbond Adedy wil zijn vingers niet branden aan vragen over politieke samenwerking. 'De mensen worden vernederd', zegt hij, 'Het is onrechtvaardig wat er gebeurt. De rek is er volledig uit. De armen, de middenklasse, ze worden keihard getroffen. '
Tsikrikas rekent nog eens voor: de 400.000 ambtenaren die zijn bond vertegenwoordigt, hebben zo'n 40% van hun salaris moeten inleveren. Als alle nieuwe maatregelen worden doorgevoerd, gaat het richting 50%. 'Welk land zou dat kunnen verdedigen en aanvaarden? Ik heb er grote moeite mee dat er in Europa zo veel kritiek is op Griekenland. Wij weten dat we fouten hebben gemaakt, maar zie ook eens wat hier nu gebeurt.'
De zingende juwelier Georgas vindt dat de somberheid over de mensen uitgestort wordt. 'Iedere ochtend krijgen de Grieken via de televisie bakken ellende over zich heen. Met het laatste slechte nieuws worden de mensen bang gemaakt. Iedere ochtend gaan de mensen in mineur naar het werk. Ik zou willen dat er iemand was die de oplossing heeft.'
'Cliëntelisme is een groot probleem. Iedereen weet het, maar er is niemand die het aanpakt'
Juwelier Nikos Georgas: 'Waarom is er nooit één Griekse politicus gestraft voor de fouten van de afgelopen jaren?'
(bron FD)
http://www.proefabonnementen-gids.nl/pr ... html?r=ggl