Indiana Jones wrote:Bijgaand het officiële stuk "IMF working paper WP/13/266, Financial and Sovereign Debt Crises: Some
Lessons Learned and Those Forgotten" by Carmen M. Reinhart and Kenneth S. Rogoff
Enkele quotes:
-Nowhere is the denial problem more acute than in the collective amnesia about advanced country deleveraging experiences (especially, but not exclusively, before World War II) that involved a variety of sovereign and private restructurings, defaults, debt conversions, and financial repression. This denial has led to policies that in some cases risk exacerbating the final costs of deleveraging.
-The current phase of the official policy approach is predicated on the assumption that debt sustainability can be achieved through a mix of austerity, forbearance and growth. The claim that advanced countries do not need to resort to the standard toolkit of emerging markets, is not true.
-Even as the recovery consistently proved to be far weaker than most forecasters were expecting, policymakers continued to underestimate the depth and duration of the downturn.
-In Europe, where the financial crisis transformed into sovereign debt crises in several countries, the current phase of the
denial cycle is marked by an official policy approach predicated on the assumption that normal growth can be restored through a mix of austerity, forbearance, and growth.
-It is certainly true that
policymakers need to manage public expectations. However, by consistently choosing instruments and calibrating responses based on overly optimistic medium-term scenarios, they
risk ultimately losing credibility and destabilizing expectations rather than the reverse.
-Table 2 presents the amounts of public post WWI
debt to the United States that was
defaulted on and never repaid. Perhaps not surprisingly, it is largest for
France & GB. French debt defaulted on was 24.2 % of French GDP.
http://www.imf.org/external/pubs/ft/wp/2013/wp13266.pdf
Heeft iemand dit 'working paper' gelezen en tot zich laten dringen ?
Ik beweer dus niet dat hierin de oplossing á la Armstrong ligt, maar het is opvallend wat de media uit dit stuk citeren, hoe ze het intepreteren en wat Lagarde er zelf uit haalt, imo totaal iets anders dan beide heren schrijven ..... en het volk heeft geen idee wat er werkelijk geschreven staat, doch slechts wat mainstream media ervan maakt
Letterlijk en soms tussen de regels door, schrijven Reihart en Rogoff in dit IMF- WP/13/266 working paper het volgende, onderstaand samengevat in een 10-punten lijstje:
1) De IMF/working paper is niet namens het IMF geschreven (al schrijft Main Street Media dikwijls dat dit stuk van IMF komt), doch een advies áán het IMF. Beide schrijvers brengen onder de aandacht dat:
2)- de politiek hervormt (gebeurt niet of nauwelijks);
3)- de politiek niet alleen naar de binnenlandse schuld kijkt, maar ook naar hun buitenlandse schulden (gebeurt niet);
4)- de politiek niet alleen naar de laatste 10 jaar kijkt, maar véél verder terug in de historie om daar lering uit te trekken (noem me eens 1 politicus behalve Farrage, die dat doet?);
5)- de politiek niet te enthousiast moet blijven roepen dat de economie aantrekt, dat de schouders eronder moeten en dat we zo snel eruit zijn, omdat dit niet zo is en de politiek daardoor geloofwaardigheid verliest (alle mediakoppen lezend, gebeurt juist het omgekeerde);
6)- de mogelijkheid open gelaten moet worden om een haircut op hun buitenlandse schuld te doen (gebeurt niet, want de noordelijke landen moeten de schuld opvangen van de zuidelijke en dat is héél iets anders dan een echte haircut zoals die eenmalig op een klein stukje van de Griekse schuld is gedaan);
7)- de euro flink moet inflateren (gebeurt niet met een rente van .5% en absurde belastingverhogingen, veroorzaakt juist deflatie);
8)- een ontwikkeld land op de zelfde manier de crisis te lijf moet gaan als een opkomende economie (gebeurt niet);
9)- pensioengelden ingezet kunnen worden om de bestaande overheidschuld te reduceren (gebeurt niet openlijk en waar het wel gebeurt worden die pensioengelden ingezet om nieuwe sociale schulden te financieren ipv bestaande schulden over te nemen en het stelsel te hervormen);
10)- last but not least een financiële repressie tax. Die is er al dmv zeer hoge belasting op hoge inkomens, maar niet zozeer om de bestaande schulden te reduceren doch om het bestaande sociale systeem (dozen vol subsidies en linkse hobbies) overeind te houden.
Christine Lagarde leest kennelijk alleen het woord "repressie tax" , komt met een voorstel van 10% en DAT is dan het enige dat in de media blijft hangen ..... als een mes van Damocles boven de markt, want het jaagt veel geld de economie uit.
Extra 10%-belasting op vermogen geen losse flodder
Je zou willen dat Armstrong eens serieus genomen werd, maar de EU en Frans gedomineerde IMF (en daaraan gelieerde mainstream media, net zoals in de VS) ..... zijn niet eens in staat om hun EIGEN adviseurs serieus te nemen. Van de ganse inhoud van dit IMF working paper blijft in de media geen spaan over, slechts de 10% kreet uit de schreeuwende keel van Lagarde .... en juist die 10% staat NERGENS in dit working paper.
Dit lezende (hoe IMF & Brussel & locale overheden, met hulp van MSM de inhoud van dit stuk tbv eigen hoogmoed verkrachten) kan ik me bijna niet meer aan de indruk onttrekken, dat er in Europa binnen niet al te lange tijd forse rebellie uit gaat breken, dat de overheid een nog ergere vijand wordt dan die al was (Stalin zou er zijn vingers bij aflikken), dat Europa naar complete chaos gaat en de eurobiljetten binnen enkele jaren rond de dartboards in de café's geplakt worden.
Misschien is het een idee dat meerderen dit stuk eens goed lazen en lieten bezinken, in de hoop dat ik hier te horen krijg dat ik het allemaal niet goe begrijp ....ik sta open voor kritiek.
