skyscraper wrote:"Schulden kunnen alleen maar blijven stijgen door de rentevoeten te verlagen. Zo kunnen gelijkblijvende inkomsten een hogere schuld dragen."
http://www.beurs.com/2012/07/06/economi ... lden/11015
en daarom worden we zolang mogelijk buiten spel gehouden (en krijgen de grote jongens de kans om zonder kleerscheuren hun kont te draaien)
Vergeet even niet dat veel schulden zijn verpakt in schuld-derivaten. Dat was mooi voor degenen die schulden op hun balansen hadden, want die tot derivaten verknipte- en geplakte (en doorverkochte) schulden, schoonden de balansen op, waardoor de uitgevende instanties
weer nieuwe schulden konden uitgeven. Feitelijk een ongilimiteerde schuldstapeling waarbij de uitgevers altijd binnen de toezichtsnormen bleven omdat de derivaten de balansen op konden schonen.
Een ponzi sceme, dat de uitvinders gevangenis straffen opleverde, maar onder Ronald Regan nieuw leven werd ingeblazen en plots niet meer illegaal was!?. Vader en zoon Bush hebben er dankbaar gebruik van gemaakt, door dusdoende de Amerikaanse economie van geld te voorzien en (schuldgedreven) op te laten bloeien.
Zoals bekend is iedere ketting zo sterk als de zwakste schakel en die zwakke schakel was Lehman bros. Men had dat NOOIT failliet mogen laten gaan, want hun failliet sloeg een gapend gat in de schuldgedreven derivaten ponzi.
Al snel bleek dat deze derivaten NOOIT gereguleerd waren en NOOIT een open markt gezien hadden ..... en al helemaal GEEN transparante prijsvorming. Met de val van Lehman bleken liquidatie series plots slechts 50% of zelfs minder waard en ontdekten financiële instellingen dat deze derivaten (die als onderpand voor dagelijkse onderlinge clearing dienden) net zoveel waard waren als de gek ervoor gaf.
Op dat moment was het vertrouwen onder de banken weggeslagen en wilden ze onderling GEEN open posities meer hebben onder dekking van deze derivaten-crap .... dus gingen ze overtollige middelen bij hun CB's stallen.
Dat duurt nu al bijna 4 jaar, want het vertrouwen is nog steeds niet terug.
Daarbovenop kwam nog eens dat de Internationale Accountants organisatie IASB wilde dat deze crediet derivatenseries (met onderpand of blanco) tegen marktwaarde gewaardeerd zouden worden en NIET meer tegen de oorsponkelijke nominale waarde ..... maar tjah, wat was de marktwaarde voor iets dat niemand plots meer wilde hebben?! Vervolgens dreigde wereldwijd het bankensysteem in te storten en DAT was nu ook weer niet de bedoeling, dus mochten financiële instellingen zelf een schatting maken van de dagwaarde van deze derivaten .... wat veelal 90% of meer van de nominale waarde was.
Maar er komt natuurlijk een 'day of reckoning' .... de VERVALDATUM van de onderliggende schulden aan deze derivaten. Dat is de dag dat Nominale Waarde, Echte waarde wordt en op die data zal blijken dat in sommige gevallen 100 miljard aan derivaten, slechts 50 miljard of minder waard blijken te zijn of in sommige gevallen slechts 'schrootwaarde' vertegenwoordigen.
Sinclair noemt dit 'when Nominal Value becomes Real Value, the shit hits the fan and it's game over' Hij schatte rond 2010 het deel dat nog voor nominaal op de balansen stond, maar feitelijk default was (ganz kaputt) destijds al op +/- 20.000 miljard USD.
Dan heb ik het nog niet eens over de credit default swaps die verzekering bieden op non-betaling van deze schuldderivaten, want óók de uitgevers hiervan kunnen nooit de schade dekken.
Daarnaast is dit spelletje in 2008 (Lehman) niet opgehouden, maar onverminderd doorgegaan, verhuld in andersmans schapenkleren (bijvoorbeeld een explosieve toename van valuta- en rentederivaten).
Wat men doet is tijd rekken, door een geïmplodeerde nuclaire reactor te overdekken met beton, terwijl men weet dat het meltdown proces onder het beton gewoon verder gaat en het beton reeds de eerste scheuren gaat vertonen.
T'is dus wachten op een ramp, waarbij het NIET de vraag is OF die zich gaat voltrekken, maar juist WANNEER. ik schat zo in op Armstrong/s cycle points, ergens tussen 2015 en 2020 ..... misschien wel 2016
We gaan zien ....
