Miin wrote:Goed, je posts zijn van een zeer hoog (niet makkelijk te bevatten) niveau en absoluut de moeite waard. Ik ben niet mee met A/FOA + Armstrong maar dat komt eenvoudig weg omdat ik ook niet mee ben met elk van beide appart (misschien omdat ze los van mekaar geen volledig beeld kunnen geven?).
Wel ben ik blijven steken (positief gezien) op jouw en Paul's argumentatie (gebaseerd op Armstrong) dat de Euro misschien wel de link met goud en de nationstate doorgeknipt hebben maar dat door het blijven bestaan van de individuele (nationale) obligaties, er dus nog steeds virtuele proxies zijn voor de oude nationele munten (waar de landen nu ook via de oplopende rentes op aangepakt worden). En dat is op zijn minst, stof tot nadenken.
Kortom, ik ben blij dat er mensen zijn die via ingewikkelde (fundamentele) analyse van de geschiedenis uitkomen bij dezelfde oplossing/bescherming als ik. Ook al is mijn redenering veel eenvoudiger van aard. Teveel schulden zorgen vroeg of laat voor een crash van het systeem en de enige SOW die deze crash kan doorstaan is goud.
Ik lees nog wel af-en-toe mee hoor, maar heb de intensiviteit teruggeschroeft ... één keertje dan nog, ter verduidelijking ....zowel A/FOA alsmede Armstrong geven GEEN van beiden een volledig beeld, helemaal eens !
Alleen zet Armstrong wel een stevig historisch perspectief neer en kan daarmee duiden wat wel- of niet gewerkt heeft.
In de 19e eeuw tot begin 20e eeuw was goud een afreken-eenheid tussen landen onderling. Hoewel ieder land zijn eigen goud-standaard had (vaste hoeveelheid goud t.o.v. eigen valuta), werden tekorten- en overschotten op de batalingsbalans tussen die landen onderling afgerekend in goud. Vanwege de goudvondsten vs (relatief bezien) beperkte handel destijds, kon dat toen nog o.b.v. fix price. Als import- en export in evenwicht was, bleef de goudvoorraad redelijk constant. Keerde een land zichzelf teveel naar binnen en werd de overheid te dominant in uitgaven of opslokken van de binnenlandse productie, dan nam de goudvoorraad af. Nederland heeft rond 1900, als exportland pur sang, zijn goudvoorraad dan ook flink zien toenemen maar dat heeft niet kunnen voorkomen dat het Nederlandse binnenland (het volk) fors geleden heeft onder gevolgen van de grote depressie. Hoewel er in die tijd, naast de briefjes van 10 gulden, ook gouden tientjes waren, genoten toch de briefjes van 10 de voorkeur bij het gewone volk.
Omdat de naar binnen gekeerde landen (vanwege autonoom afnemende productie of aanwenden productie t.b.v. optuigen oorlogs- cq defensie machine), de invoer niet meer in goud konden betalen, zagen andere landen de uitvoer stagneren.
Werkte goud toen disciplinerend ? .... Neen, want de exportlanden kwamen daardoor zelf zo in de problemen, dat ze goud als mediator lieten vallen en overgingen op exportkrediet in geld, waardoor de export- en dus binnenlandse welvaart op pijl kon blijven ..... Ook hier is Nederland een mooi voorbeeld van, want Nederland heeft dit namelijk gedaan na WO-I, de Nederlandse overheid liet goud als mediator vallen ging over op exportkredieten, maar destijds heeft goud noch geld een binnenlandse depressie malaise kunnen voorkomen.
In plaats van locale handel tussen landen, 'zitten' we nu met wereldhandel. De huidige goudvoorraad is tov deze wereldhandel, nog maar een schamel percentage van wat het toen was. Ik kan me niet voorstellen dat A/FOA bedoeld hebben, dat herinvoer van goud als betalingsbalans disciplinator daardoor, tegen een zéér hoge vrije prijs (logisch gezien minder goud vs meer handel), de oplossing zou moeten worden.
Tegen een goudprijs van $ 50.000/ troy ounce, zou desondanks de goudvoorraad van slechte economieën (zoals de meeste Europese en Amerikaanse) slinken en de export van China drastisch afnemen, waardoor China binnen de kortste keren hetzelfde gaat doen als Nederland rond 1900...-> exportkrediet in geld toestaan. Immers, als we freegold hadden gehad, zoals door A/FOA rond 2005 werd verwacht, was de Renminbi veel te duur geworden. Juist door de RMB aan de USD te peggen, heeft China dat kunnen voorkomen en doen ze zo moeilijk over opwaardering van hun munt. Freegold had daar n.l. voor gezorgd en dan hadden ze Noord-Afrikaanse toestanden gehad in alle Chinese productiesteden.
Ik ga er dan ook vanuit dat A/FOA bedoeld hebben, dat er een soort goldbonds moet komen, waarin goud de thermometer wordt, in plaats van de huidige yield.
Mochten A/FOA bedoeld hebben dat Goud weer de betalingsbalans disciplinator moet worden, zoals die er rond 1900 was, maar nu niet tegen een fix- maar free-price ... dan neem ik AL mijn woorden over het niet begrijpen van A/FOA in bovenstaande posts per direct terug, maar stel tegelijkertijd vast, dat dit een Onhaalbare zaak is ..... gezien het historisch materiaal wat beschikbaar is en laat zien dat exportlanden het goud als mediator hebben laten vallen om hun export maar in stand te kunnen houden.
Hadden ze dat destijds niet gedaan, dan hadden zowel export- als importlanden geleden en was zowel de productie- alsmede de handel, destijds flink teruggelopen..... ook voor de zogenaamd sterke landen. Hadden zwakke landen het voor elkaar gekregen om destijds goud tegen een vrije prijs te kunnen verkopen, dan hadden sterke landen tot over hun oren in goud gezwommen en hun lokale valuta onbetaalbaar gemaakt, waardoor de export was geïmplodeerd.
Juist DOORDAT A/FOA die productie/consumptie factor, alsmede de factor handel, niet in hun theorie hebben opgenomen, ontbreekt voor mij een belangrijke schakel in de bewijslast voor hun freegold theorie.
Tot het moment, dat iemand mij duidelijk kan maken dat goud tegen een vrije marktprijs, in plaats van een vaste prijs, die productie/consumptie/handels problematiek WEL oplost, terwijl het dit rond 1900 NIET deed en ook toen NIET disciplinerend werkte ......... staat goud als disciplinerende- en oplossende mediator van geld (handelsbalansen) dan ook voor mij ter discussie ......
edit:
Indy sprak op een vorig forum wel eens over oude dominante families die bepaalde ‘stromingen’ in de wereld wel of niet zouden kunnen bepalen. Dat was niet zozeer een zekerheid, doch eerder een wens van Indy. Juist OMDAT deze families niet zelden leven in duurzaamheid, in plaats van verkwisting.
De wereldbevolking neemt almaar toe en voedsel- en grondstoffen raken zo’n beetje op, of zijn in onvoldoende mate beschikbaar. Het land- landbouwgrond en water wordt niet zelden uitgeput (Brazilië / Afrika / India) en/of sterk vervuild (China / India), terwijl juist duurzaam ondernemen in dat soort landen …. en al helemaal in de westerse wereld, de bevolking sociaal in stand kan houden.
Er is zat duurzame energie en zat duurzame landbouw te verwezenlijken, we kunnen met veel minder waterverspilling toe, maar op de ene of andere manier lukt het maar niet….. ook in de BRICS niet.
Die duurzame processen, zijn processen die gestuurd moeten worden (door overheden e/o andere leiders) en goud stuurt dat niet, werd als monetair sturingsmiddel op den duur zelfs als lastig ervaren omdat de mensheid kennelijk welvaart ZONDER al teveel duurzaamheid wil, zo is in de historie gebleken.
maar goed, de PC knop gaat nu echt uit en Indy vrl offline, zoals eerder beloofd....
