Wat je hier zo zegt is echt de essentie, de essentie van het probleem. We zaten op de piek van vertrouwen in overheid. Daardoor ook de piek in overheidsgeld. Dat kalft nu af. En rap. Wat iedereen kan zien, en Armstrong en Sinclair en alle andere goeroes ook wel zeggen, is dat we weg gaan van overheidsvertrouwen. Nou, dus vlucht kapitaal (lees: koopkracht) naar private sector. De beurs onverklaarbaar hoog? Niet onverklaarbaar dus. Wat goud is in dit verhaal, is een bescherming tijdens de transitie. Als we straks in een redelijk stabiele private wave zitten, is goud weer net zo oninteressant als 20 jaar geleden. Goud is in mijn ogen een extra goede hedge, omdat een overheid in het nauw hele rare sprongen kan maken. Alles waar een overheid directe controle over heeft, komt bij noodsituaties in aanmerking voor ... noodmaatregelen. Cyprus is het voorbeeld en heeft het precedent gezet.Paul wrote:Het is misschien ook handig om het geld = schuld mantra iets te nuanceren.
Geld is geen schuld. Geld is vertrouwen. Altijd al zo geweest.
Of je nu in goud gelooft, in zout of in schuld. Wat je doet is erop vertrouwen dat het zn waarde behoudt.
Let op ! Vertrouwen is a motherf*cker.
Geld is vertrouwen, maar vertrouwen is geen geld. Zoals een koe een beest is maar een beest geen koe.
Vertrouwen is een emotie. Met een spanningsveld tussen het individuele en collectieve. Soms gelijk soms tegengesteld.
Voortdurend in beweging. De public-private wave van 51,6 en 309,6 jaar van Armstrong.
Vanwege die voortdurende beweging zul je je monetaire systeem ook flexibel moeten inrichten. En je zult er ook voor moeten zorgen dat er GEEN externe factoren het vertrouwen in dat systeem kunnen beinvloeden. En dat is waar de koppeling met goud functioneel faalt. Een komeet of vulkaanuitbarsting kan ineens je hele systeem op de kop zetten.
Een onafhankelijke wereldhandelsmunt waaronder alle andere munten zweven verzorgt dit wel. Collectief vertrouwen erin is er echter alleen als er ook collectief geregeld wordt. We hebben een gezamenlijk belang erbij. Bretton woods 2.0
Het spanningveld tussen individueel en collectief zullen we ook moeten adresseren. Voor behoudt van vertrouwen is het net zo belangrijk dat het individu het collectief kan controleren als het collectief het individu. Het is daarom dat we af moeten van beroepspolitici. Alleen door elkaar voortdurend af te lossen behou je onafhankelijke controle.
(en die 12500 jaar moet je rustig weer vergeten, das slechts een mooie gedachte, daar zou ik echt geen enkele conclusie aan durven verbinden haha)
Neemt niet weg dat de huidige correctie laat zien dat we nog een lange weg te gaan hebben. Wat ik zeker niet uitsluit, is dat er op het hoogtepunt twee jaar geleden slechts een 5% was ingestapt (in papier). Als dat de volgende keer toeneemt tot 15% zien pas een echte mania ontstaan zoals Bitcoin nu doet (heeft gedaan toch, hij is alweer gehalveerd). Dan is een $50.000 helemaal niet zo raar of ondenkbaar. Maar misschien komt er helemaal geen mania, want tegen die tijd heeft de gemiddelde burger al heel veel meer koopkracht verloren.
